Szkolenie w zakresie technologii spawania
- Szkolenie dopasowane do potrzeb klienta
- Szkolenia w siedzibie klienta
- Szkolenie otwarte w naszej siedzibie - masz mało pracowników dołącz do nas!
Szkolenie w zakresie technologii spawania
Dlaczego warto wybrać nasze szkolenie?
-
Profesjonalna kadra instruktorska: Nasi instruktorzy to wykwalifikowani specjaliści z wieloletnim doświadczeniem w branży spawalniczej, którzy przekazują wiedzę w sposób przystępny i angażujący.
-
Nowoczesne zaplecze techniczne: Posiadamy nowoczesne stanowiska spawalnicze wyposażone w najnowsze technologie, co pozwala na praktyczne nauki w warunkach zbliżonych do rzeczywistych.
-
Kompleksowy program szkolenia: Program kursu obejmuje wszystkie najważniejsze techniki spawalnicze, w tym spawanie metodami MMA, MIG/MAG oraz TIG. Zajęcia teoretyczne uzupełniają praktyczne warsztaty, co gwarantuje kompleksowe przygotowanie do pracy.
-
Certyfikaty uznawane na rynku pracy: Po ukończeniu kursu uczestnicy otrzymują certyfikat potwierdzający zdobyte umiejętności, uznawany zarówno na terenie Polski, jak i za granicą. Certyfikat ten znacząco zwiększa atrakcyjność na rynku pracy.
Rodzaje kursów spawalniczych
Kurs spawacza metodą MAG/MIG (135/136/138/131):
Kurs spawacza metodą MAG/MIG (135/136/138/131) to kompleksowe szkolenie, które ma na celu wyposażenie uczestników w teoretyczną wiedzę i praktyczne umiejętności potrzebne do profesjonalnego wykonywania prac spawalniczych z wykorzystaniem nowoczesnych
metod spawania. Kurs ten jest idealny zarówno dla początkujących, jak i dla tych, którzy chcą podnieść swoje kwalifikacje zawodowe w dziedzinie spawalnictwa.
Znaczenie Spawania MAG/MIG
Spawanie MAG (Metal Active Gas) i MIG (Metal Inert Gas) to dwie powszechnie stosowane techniki spawania łukowego. Spawanie MAG odbywa się w osłonie gazów aktywnych, takich jak dwutlenek węgla (CO2) lub mieszanina gazów, co jest korzystne przy spawaniu stali niskowęglowych i niskostopowych. Spawanie MIG natomiast wykorzystuje gazy obojętne, takie jak argon lub hel, co jest odpowiednie dla metali nieżelaznych, takich jak aluminium i miedź.
Cele Kursu
Celem kursu jest przekazanie uczestnikom:
- Podstaw Teoretycznych – Uczestnicy zdobędą wiedzę na temat procesów spawania, właściwości materiałów oraz technologii spawalniczych.
- Praktycznych Umiejętności – Kursanci nauczą się praktycznego spawania w różnych pozycjach i na różnych materiałach, w tym na stali niskowęglowej, stali nierdzewnej i aluminium.
- Zasad Bezpieczeństwa – Nauka bezpiecznego wykonywania prac spawalniczych, w tym stosowanie odzieży ochronnej i sprzętu zabezpieczającego.
- Przygotowania do Egzaminów – Kursanci będą przygotowani do zdania egzaminów certyfikacyjnych, które są uznawane w przemyśle.
- MAG (Metal Active Gas)(135) – Spawanie łukowe elektrodą topliwą w osłonie gazów aktywnych.
- MAG (Metal Active Gas)(136) – Spawanie łukowe drutem proszkowym w osłonie gazów aktywnych.
- MAG (Metal Active Gas)(138) – Spawanie łukowe drutem samoosłonowym.
- MIG (Metal Inert Gas)(131) – spawanie łukowe elektrodą topliwą w osłonie gazów obojętnych.
- Wprowadzenie do teorii spawania metodą MAG/MIG.
- Praktyczne ćwiczenia z spawania różnymi rodzajami materiałów.
- Kontrola jakości wykonanych spoin.
- Uczestnicy otrzymują certyfikat potwierdzający kwalifikacje w zakresie spawania metodą MAG/MIG.
Kurs spawacza metodą TIG (141):
Kurs spawacza metodą TIG (141) to specjalistyczne szkolenie przeznaczone dla osób pragnących zdobyć umiejętności i wiedzę potrzebną do wykonywania profesjonalnych prac spawalniczych z wykorzystaniem techniki TIG (Tungsten Inert Gas). Ta metoda spawania
jest ceniona za wysoką jakość spoin oraz możliwość precyzyjnego łączenia różnorodnych materiałów, w tym stali nierdzewnej, aluminium oraz stopów niklu. Kurs ten jest doskonałą okazją do zdobycia cennych kwalifikacji zawodowych, które są wysoko
cenione na rynku pracy.
Cele Kursu
Głównym celem kursu jest przygotowanie uczestników do samodzielnego wykonywania prac spawalniczych metodą TIG, zgodnie z normami i standardami obowiązującymi w przemyśle. Do szczegółowych celów kursu należą:
- Zdobycie wiedzy teoretycznej na temat spawania metodą TIG.
- Opanowanie praktycznych umiejętności spawania różnorodnych materiałów.
- Nauka przygotowania materiałów do spawania i oceny jakości spoin.
- Zapewnienie uczestnikom umiejętności posługiwania się nowoczesnymi urządzeniami spawalniczymi.
- Przygotowanie do egzaminów certyfikacyjnych na spawacza metodą TIG.
- Spawanie łukowe nietopliwą elektrodą wolframową w osłonie gazów obojętnych.
- Teoria i zasady spawania metodą TIG.
- Praktyczne zajęcia z spawania różnorodnych materiałów.
- Metody kontroli jakości spoin.
- Uczestnicy otrzymują certyfikat potwierdzający kwalifikacje w zakresie spawania metodą TIG.
Kurs spawacza metodą MMA (111):
Metoda MMA (Manual Metal Arc):
Kurs spawacza metodą MMA (Manual Metal Arc), znanej również jako spawanie elektrodą otuloną (111), jest kompleksowym szkoleniem mającym na celu wykształcenie specjalistów zdolnych do wykonywania wysokiej jakości spoin. Metoda MMA jest jedną z najbardziej wszechstronnych i powszechnie stosowanych technik spawalniczych, używaną w wielu sektorach przemysłu, w tym w budownictwie, przemyśle stoczniowym, motoryzacyjnym i energetycznym. Poniższy opis kursu zawiera szczegółowy program, cele, metody nauczania oraz perspektywy zawodowe po ukończeniu szkolenia.
Znaczenie Metody MMA
Spawanie MMA jest techniką spawania łukowego, w której łuk elektryczny powstaje między otuloną elektrodą a spawanym materiałem. Elektrodą topnieje, tworząc spoinę, podczas gdy otulina elektrody spala się, tworząc gaz osłonowy i żużel, który chroni roztopiony metal przed zanieczyszczeniami z atmosfery. Jest to metoda uniwersalna, pozwalająca na spawanie w różnych warunkach, zarówno w warsztacie, jak i na otwartej przestrzeni, niezależnie od pogody.
Cele Kursu
Główne cele kursu spawacza metodą MMA to:
- Zdobycie Teoretycznej Wiedzy – Przekazanie uczestnikom wiedzy na temat teorii spawania, właściwości materiałów i technologii spawalniczych.
- Rozwinięcie Praktycznych Umiejętności – Nauka praktycznego spawania różnymi rodzajami elektrod, w różnych pozycjach spawalniczych.
- Zasady Bezpieczeństwa – Szkolenie w zakresie bezpiecznego wykonywania prac spawalniczych, stosowania odpowiedniego sprzętu ochronnego i postępowania w sytuacjach awaryjnych.
- Przygotowanie do Egzaminów – Przygotowanie uczestników do zdania egzaminów certyfikacyjnych, potwierdzających ich umiejętności i kompetencje zawodowe.
- Teoria spawania metodą MMA.
- Intensywne praktyczne ćwiczenia.
- Techniki kontroli jakości wykonanych spoin.
- Uczestnicy otrzymują certyfikat potwierdzający kwalifikacje w zakresie spawania metodą MMA.
- Podstawy technologii spawania: Wprowadzenie do teorii spawania, zapoznanie z różnymi metodami oraz materiałami spawalniczymi.
- Bezpieczeństwo i higiena pracy: Zasady BHP w procesach spawalniczych, prawidłowe użycie środków ochrony osobistej.
- Praktyczne zajęcia warsztatowe: Intensywne ćwiczenia z zakresu spawania różnymi metodami, pod okiem doświadczonych instruktorów.
- Kontrola jakości spoin: Metody kontroli jakości wykonanych spoin, identyfikacja i korekta błędów spawalniczych.
Dla kogo jest ten kurs?
Szkolenie jest przeznaczone dla:
- Osób chcących rozpocząć karierę w zawodzie spawacza.
- Pracowników przemysłu, którzy chcą podnieść swoje kwalifikacje.
- Pracodawców pragnących zwiększyć kompetencje swoich pracowników.
Zachęcamy do kontaktu z naszym biurem w celu uzyskania szczegółowych informacji oraz rezerwacji miejsca na kursie.
Jesteśmy elastyczni i zawsze gotowi dostosować zakres kursu do Twoich potrzeb. Oferujemy możliwość indywidualnego umówienia się na zajęcia, aby zapewnić maksymalną wygodę i efektywność nauki.
Pytania i odpowiedzi:
Czym charakteryzuje się spawanie?
Jakie są metody spawania?
Jakie uprawnienia zdobędę na kursie?
Oznaczenie egzaminu spawacza zgodnie z normą PN-EN ISO 9606
Osoba pracująca jako spawacz lub spawalnik powinna prawidłowo rozróżniać oznaczenia zawarte na certyfikacie spawalniczym.
Ponadto, każdy spawacz, niezależnie czy pracuje w Polsce czy poza granicami powinien posiadać aktualny certyfikat spawacza.
Przykładowe zapisy uprawnień
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
PN-EN ISO 9606-1 | 111 | P | BW | FM1 | B | t12 | PF | ml |
PN-EN ISO 9606-1 | 111 | T | BW | FM3 | B | s8.0 D60 | H-L045 | ss nb |
PN-EN ISO 9606-2 | 131 | P | BW | 22 | S | t8 | PE | ss nb |
PN-EN ISO 9606-1 | 135-D | P | FW | FM1 | S | t10 | PF | ml |
PN-EN ISO 9606-1 | 135-D | P | BW | FM1 | S | s12 | PF | ss nb |
PN-EN ISO 9606-1 | 136 | P | FW | FM1 | R | t10 | PF | ml |
PN-EN ISO 9606-1 | 141 | P | BW | FM5 | S | s4.0 | PF | ss gb |
PN-EN ISO 9606-1 | 141 | T | BW | FM1 | S | s4.0 D89 | H-L045 | ss nb |
PN-EN ISO 9606-2 | 141 | P | FW | 22 | S | t6 | PF | sl |
PN-EN ISO 9606-1 | 311 | T | BW | FM1 | S | s4.0 D89 | H-L045 | ss nb rw |
PN-EN ISO 9606-1 | 311 | P | BW | FM1 | S | s4 | PA | ss nb rw |
1. Numer normy zgodnie z którą odbył się egzamin:
- PN-EN ISO 9606-1
Egzaminowanie spawaczy. Spawanie Cz. 1: Stale - PN-EN ISO 9606-2
Egzaminowanie spawaczy. Spawanie Cz. 2: Aluminium i stopy aluminium - PN-EN ISO 9606-3
Egzaminowanie spawaczy. Spawanie Cz. 3: Miedź i stopy miedzi - PN-EN ISO 9606-4
Egzaminowanie spawaczy. Spawanie Cz. 4: Nikiel i stopy niklu - PN-EN ISO 9606-5
Egzaminowanie spawaczy. Spawanie Cz. 5: Tytan i stopy tytanu, cyrkonu i stopy cyrkonu.
Oznaczenia wg wycofanej normy:
- PN-EN 287-1
Egzamin kwalifikacyjny spawaczy – Spawanie – Część 1: Stale
2. Metoda spawania:
111 – spawanie łukowe elektrodą otuloną
121 – spawanie łukiem krytym pojedynczym drutem elektrodowym
131 – spawanie metodą MIG (spawanie elektrodą topliwą w osłonie gazów obojętnych)
135 –
spawanie metodą MAG (spawanie elektrodą topliwą w osłonie gazów aktywnych)
136– spawanie łukowe drutem proszkowym w osłonie gazu aktywnego
141– spawanie metodą TIG (elektrodą nietopliwą w osłonie
argonu)
311 – spawanie gazowe acetylenowo-tlenowe
W przypadku egzaminu gdzie do wykonania spoiny czołowej zastosowano dwa procesy spawania (np. ścieg graniowy 141 + wypełnienia spoiny 111) wówczas podaje się oznaczenia dwóch procesów: 141/111.
Nazwy i numery procesów spawania zgodnie z normą PN-EN ISO 4063:2002
Oznaczenia D, G, S, P dla metod 131, 135, 138:
D – zwarciowe przechodzenie metalu
G – kroplowe przechodzenie metalu
S – natryskowe przechodzenie metalu
P – pulsujące
przechodzenie metalu
Spawanie łukiem krótkim zwarciowym (D) kwalifikuje pozostałe rodzaje przenoszenia metalu w łuku jednak nie odwrotnie.
Rodzaj łuku | D | G | S | P |
---|---|---|---|---|
D – zwarciowy | X | X | X | X |
G – kroplowy | – | X | – | – |
S – natryskowy | – | – | X | – |
P – pulsujący | – | – | – | X |
Tabela – zakres kwalifikowania dla rodzaju przenoszenia łuku
3. Rodzaj wyrobu (rodzaj złącza egzaminacyjnego):
P – (eng. plate) blacha
T – (eng. tube) rura
4. Rodzaj spoiny:
FW – (eng. fillet weld) – spoina pachwinowa
BW – (eng. butt weld) – spoina czołowa
5. Grupa / podgrupa materiałowa wg PN CR ISO 15608:
Grupa materiału dodatkowego | Rodzaj stali | Przykład materiału dodatkowego do spawania |
---|---|---|
FM1 | Stale niestopowe i stale drobnoziarniste | – |
FM2 | Stale o wysokiej wytrzymałości | – |
FM3 | Stale o zawartości chromu Cr < 3,75% | – |
FM4 | Stale o zawartości chromu 3,75 ≤ Cr ≤ 12% | – |
FM5 | Stale odporne na korozję i stale odporne na wysoką temperaturę | – |
FM6 | Nikiel i stopy niklu | – |
Tabela – Grupy materiałów dodatkowych do spawania stali (dotyczy normy EN ISO 9606)
Spoiwo | FM1 | FM2 | FM3 | FM4 | FM5 | FM6 |
---|---|---|---|---|---|---|
FM1 | X | X | – | – | – | – |
FM2 | X | X | – | – | – | – |
FM3 | X | X | X | – | – | – |
FM4 | X | X | X | X | – | – |
FM5 | – | – | – | – | X | – |
FM6 | – | – | – | – | X | X |
Tabela – zakres kwalifikacji dla spoiw
X – spoiwa do których spawacz jest kwalifikowany
Numer | Opis |
---|---|
1.1 | Stale o minimalnej granicy plastyczności ReH ≤ 275 N/mm 2 |
1.2 | Stale o minimalnej granicy plastyczności 275 N/mm2 < ReH ≤ 360 N/mm2 |
1.3 | Drobnoziarniste stale normalizowane o ReH > 360 N/mm2 |
1.4 | Stale o podwyższonej odporności na korozję |
2 | Drobnoziarniste stale przerobione termo-mechanicznie i staliwa o minimalnej granicy plastyczności ReH > 360 N/mm2 |
3 | Stale ulepszane cieplnie i utwardzane dyspersyjnie za wyjątkiem stali nierdzewiejących o ReH > 360 N/mm2 |
4 | Stale Cr-Mo-(Ni) z niską zawartością wanadu, o zawartości Mo ≤ 0,7% i V ≤ 0,1% |
5 | Stale Cr-Mo bez zawartości wanadu i o zawartości C ≤ 0,35% |
6 | Stale Cr-Mo-(Ni) z dużą zawartością wanadu |
7 | Stale ferrytyczne, martenzytyczne lub utwardzane dyspersyjnie stale nierdzewiejące o zawartości C ≤ 0,35% i 10,5% ≤ Cr ≤ 30% |
8 | Stale austenityczne |
9.1 | Stale niklowe o zawartości Ni ≤ 3,0% |
9.2 | Stale niklowe o zawartości 3,0% < Ni ≤ 8,0% |
9.3 | Stale niklowe o zawartości 8,0% < Ni ≤ 10,0% |
10 | Nierdzewne stale austenityczno-ferrytyczne (stale Duplex) |
11 | Stale objęte grupą 1 oprócz zawartości 0,25% < C 0,5% |
Tabela – Grupy materiałów dodatkowych (dotyczy normy EN 287)
6. Materiał dodatkowy / spoiwo:
Symbole dla typu otuliny lub rdzenia:
A – otulina kwaśna
B – otulina zasadowa lub rdzeń elektrody – zasadowy
C – otulina celulozowa,
M – drut proszkowy z proszkiem metalicznym,
P –
drut proszkowy rutylowy z szybko krzepnącym żużlem,
R – otulina rutylowa lub drut proszkowy z rutylową mieszanką proszkową, żużel wolno krzepnący
RA – otulina rutylowo-kwaśna
RB – otulina rutylowo-zasadowa
RC – otulina rutylowo-celulozowa
RR – otulina rutylowa – gruba
S –
drut elektrodowy lity / pręt lity
V – drut proszkowy – rdzeń rutylowy lub zasadowy/fluorkowy
W – drut proszkowy -zasadowy / fluorkowy, żużel wolno krzepnący
Y –
drut proszkowy- zasadowy / florkowy, żużel szybko krzepnący
Z – drut proszkowy – inne typy
Rodzaj spoiwa | S | M | B | R, P, V, W, Y, Z |
---|---|---|---|---|
drut / pręt lity – S | X | X | – | – |
drut proszkowy/pręt – rdzeń metaliczny M | X | X | – | – |
drut proszkowy/pręt – rdzeń topnikowy B | – | – | X | X |
drut proszkowy/pręt – rdzeń topnikowy R, P, V, W, Y, Z | – | – | – | X |
Tabela – zakres kwalifikacji dla rodzajów spoiw
X – spoiwa do których spawacz jest kwalifikowany
Proces spawania | Rodzaj otuliny stosowanej podczas egzaminu | A, RA, RB, RC, RR, R | B | C |
---|---|---|---|---|
111 | A, RA, RB, RC, RR, R | X | – | – |
111 | B | X | X | – |
111 | C | – | – | X |
Tabela – Grupy materiałów dodatkowych (dotyczy normy EN 287)
X – spoiwa do których spawacz jest kwalifikowany
7. Wymiary złącza egzaminacyjnego [mm]:
- np. t10 oznacza blachę o grubości 10 mm (dla spoin pachwinowych)
- np. s4.0 oznacza blachę o grubości 4 mm (dla spoin czołowych)
- W przypadku złącza egzaminacyjnego dla spoiny czołowej w którym zastosowano dwa procesy spawania (np grań TIG + wypełnienie spoiny elektrodą otuloną 111), wówczas w zapisie grubości materiału podaje się grubości spoin wykonanych poszczególnymi procesami, np. s 20 (5/15).
- W przypadku złącza egzaminacyjnego dla rury T, zapis oznaczenia zewnętrznej średnicy rury składa się z dużej litery D, np. D89 oznacza rurę o średnicy Φ89.0
8. Pozycja spawania wg PN-EN ISO 6947:
Pozycje spawania blach – spoiny pachwinowe:
PA – podolna
PB – poboczna
PD – okapowa
PF – pionowa, z dołu do góry
PG – pionowa, z góry na dół
Pozycje spawania blach – spoiny czołowe:
PA – podolna
PC – naścienna
PE – pułapowa
PF – pionowa, z dołu do góry
PG – pionowa, z góry na dół
Pozycje spawania rur- spoiny czołowe:
PA – rura obrotowa, oś pozioma, spoina podolna
PC – rura stała, oś pionowa, spoina naścienna
PH – rura stała, oś pozioma, z dołu do góry (dawniej PF)
PJ – rura stała, oś pozioma, z góry
na dół (dawniej PG)
H-L045 – rura stała, oś: pochylona; spoina: z dołu do góry
J-L045 – rura stała, oś: pochylona; spoina: z góry na dół
Pozycja spawania złącza egzaminacyjnego | PA | PB | PC | PD | PE | PF | PH | PG | PJ | H-L045 | J-L045 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
PA | X | X | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
PB | X | X | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
PC | X | X | X | – | – | – | – | – | – | – | – |
PD | X | X | X | X | X | – | – | – | – | – | – |
PE | X | X | X | X | X | – | – | – | – | – | – |
PF | X | X | – | – | – | X | – | – | – | – | – |
PH | X | X | X | X | X | X | X | – | – | – | – |
PG | – | – | – | – | – | – | – | X | – | – | – |
PJ | X | X | – | X | X | – | – | X | X | – | – |
H-L045 | X | – | X | – | X | X | – | – | – | X | – |
J-L045 | X | – | X | – | X | – | – | X | – | – | X |
Tabela – Pozycje spawania oraz zakresy kwalifikacji
9. Sposób wykonania złącza egzaminacyjnego:
Szczegóły dotyczące spoiny:
nm – bez materiału dodatkowego
ss – spawanie jednostronne
bs – spawanie dwustronne
nb – spawanie bez podkładki materiałowej
mb – podkładka
materiałowa
sl – spawanie jednowarstwowe
ml – spawanie wielowarstwowe
fb – podkładka topnikowa
ci – wkładka spoiwa
gb – podkładka gazowa
rw – spawanie w prawo
lw –
spawanie w lewo