Kursy na uprawnienia z certyfikatami

  1. Spawanie i zgrzewanie
  2. Szkolenie w zakresie technologii spawania

Szkolenie w zakresie technologii spawania

2520 Zapisanych uczestników
45
Nie zainteresowany
  • Szkolenie dopasowane do potrzeb klienta
  • Szkolenia w siedzibie klienta
  • Szkolenie otwarte w naszej siedzibie - masz mało pracowników dołącz do nas!

Szkolenie w zakresie technologii spawania

Na naszych kursach spawania zdobędziesz niezbędne kwalifikacje zawodowe i umiejętności do wykonywania pracy na stanowisku spawacza. Zdobędziesz umiejętności praktyczne i wiedzę teoretyczną. Posiadamy kadrę wykwalifikowanych specjalistów, dzięki którym wiedza z łatwością zostaje na dłużej u naszych kursantów.
Oferujemy kursy dla początkujących, ale także dla zaawansowanych spawaczy czy też dla tych, którzy chcą odnowić swoje uprawnienia.
Praca spawacza wymaga bardzo dużej dokładności i zdolności technicznych, które niewątpliwie zyskasz na naszych kursach!
Nasze szkolenia są regulowane zgodnie z aktualnymi przepisami i normami Urzędu Dozoru Technicznego.
Po szkoleniu, każdy z kursantów dostaje certyfikat ukończenia potwierdzający uprawnienia do pracy spawacza.
W spawalnictwie wyróżniamy wiele metod są to m.in.:
  • spawanie gazowe – z użyciem drutu jako spoiwa,
  • spawanie łukowe elektrodami otulonymi – z użyciem łuku elektrycznego,
  • spawanie w osłonach gazowych - spawanie metodą topliwą w osłonie gazów aktywnych,
  • spawanie łukiem krytym.

SPAWANIE ŁUKIEM KRYTYM

Spawanie łukiem krytym to bardzo popularna metoda spawania, często nazywana jest spawaniem pod topnikiem. Jest to metoda, w której łuk jarzy się pod warstwą ochronnego proszku. Technika ta jest głównie zmechanizowana z uwagi na wysoki poziom precyzji oraz jest używana w ciężkim przemyśle metalowym. Technika świetnie sprawdzi się w łączeniu blach o grubości od 2 do 100 milimetrów.
Zalety spawania łukiem krytym:
  • minimalna ilość emitowanych gazów,
  • świetne łączenie szczelin,
  • wysoka i wydajna prędkość spawania.

SPAWANIE GAZOWE

Spawanie gazowe jest stosowane przy pracach naprawczych czy też remontowych. Często jest praktyczne przy spawaniu cienkich rur, takich jak instalacje gazowe, wodne czy ciepłownicze. Trzeba pamiętać, że nie stosuje się podczas spawania żadnego zasilania i tym samym nie ma ograniczenia przewodami, dlatego owa metoda dobrze sprawdza się w warunkach terenowych. Do spawania gazowego najpopularniejszym używanym gazem palnym jest acetylen. Cechuje go bardzo wysoka temperatura - około 3100 stopni C°.
Metoda spawania gazowego jest nazywana potocznie “autogenem”. Technika została zastąpiona przez urządzenia do spawania elektrycznego, ale w wielu sytuacjach sprawdzi się najlepiej!
Zalety spawania gazowego:
  • wysoka skuteczność i prędkość spawania,/li>
  • szeroka gama rodzajów spawanych grubości,
  • niskie koszty urządzeń w porównaniu do spawania elektrycznego,
  • prosta technika spawania.

SPAWANIE ŁUKOWE ELEKTRODAMI OTULONYMI

Spawanie elektrodami otulonymi znane jest również jako ręczne spawanie łukiem elektronicznym (MMA). To technika, w której elektroda mocowana jest w uchwycie i jest jednocześnie źródłem gazu osłonowego. Elektroda skraca się podczas pracy - to wyróżnia ją spośród innych metod. Najczęściej technika jest stosowana do prac instalacyjnych. Metoda spawania łukowego elektrodami otulonymi wymaga dużej dokładności oraz sprawności manualnej.
Zalety spawania łukowego elektrodami otulonymi:
  • możliwość spawania różnych rodzajów metali i stopów,
  • możliwość spawania w warunkach terenowych – na wysokościach czy też pod wodą,
  • możliwość spawania bardzo cienkich elementów.

SPAJANIE METALI W OSŁONACH GAZOWYCH

Metoda spawania metali w osłonach gazowych zalicza się do grup metod spawalniczych, ponieważ po zajarzeniu łuku spawalniczego między elektrodą a materiałem podstawowym, dochodzi do stopienia się metalu. Do spawania używa się elektrod topliwych takich jak: GMA (z angielskiego: Gas Metal Arc). Jest to technika najczęściej stosowana w tworzeniu konstrukcji metalowych. Metodę dzielimy na dwie inne techniki – MIG (z angielskiego: Metal inert gas) oraz MAG (Metal active gas). W spawaniu MIG stosujemy gazy obojętne, a w spawaniu MAG stosujemy gazy chemicznie aktywne.

W OFERCIE ZNAJDZIESZ KURS NA OBIE TECHNIKI (MIG/MAG) SPAJANIA METALI W OSŁONACH GAZOWYCH!

Na czym polega spawanie?
Spawanie gazowe to proces spawania przy użyciu ciepła, które topi brzegi spawanego metalu. Do procesu dochodzi dzięki użyciu spoiwa. Gdy chcemy jednak uzyskać efekt ciągłości materiałowej w miejscu połączenia, nie potrzebujemy spoiwa.

Pytania i odpowiedzi:

Czym charakteryzuje się spawanie?

Spawanie gazowe to proces spawania metalu przy użyciu ciepła, które topi brzegi spawanego metalu. Do procesu dochodzi dzięki użyciu spoiwa.

Jakie są metody spawania?

Wyróżniamy 4 metody spawania: spawanie gazowe – z użyciem drutu jako spoiwa, spawanie łukowe elektrodami otulonymi, spawanie w osłonach gazowych - spawanie metodą topliwą w osłonie gazów aktywnych oraz spawanie łukiem krytym.

Jakie uprawnienia zdobędę na kursie?

Po szkoleniu zdobędziesz uprawnienia UDT, BHP i TDT.

Oznaczenie egzaminu spawacza zgodnie z normą PN-EN ISO 9606

Osoba pracująca jako spawacz lub spawalnik powinna prawidłowo rozróżniać oznaczenia zawarte na certyfikacie spawalniczym.

Ponadto, każdy spawacz, niezależnie czy pracuje w Polsce czy poza granicami powinien posiadać aktualny certyfikat spawacza.





Przykładowe zapisy uprawnień

1 2 3 4 5 6 7 8 9
PN-EN ISO 9606-1 111 P BW FM1 B t12 PF ml
PN-EN ISO 9606-1 111 T BW FM3 B s8.0 D60 H-L045 ss nb
PN-EN ISO 9606-2 131 P BW 22 S t8 PE ss nb
PN-EN ISO 9606-1 135-D P FW FM1 S t10 PF ml
PN-EN ISO 9606-1 135-D P BW FM1 S s12 PF ss nb
PN-EN ISO 9606-1 136 P FW FM1 R t10 PF ml
PN-EN ISO 9606-1 141 P BW FM5 S s4.0 PF ss gb
PN-EN ISO 9606-1 141 T BW FM1 S s4.0 D89 H-L045 ss nb
PN-EN ISO 9606-2 141 P FW 22 S t6 PF sl
PN-EN ISO 9606-1 311 T BW FM1 S s4.0 D89 H-L045 ss nb rw
PN-EN ISO 9606-1 311 P BW FM1 S s4 PA ss nb rw

1. Numer normy zgodnie z którą odbył się egzamin:

  • PN-EN ISO 9606-1
    Egzaminowanie spawaczy. Spawanie Cz. 1: Stale
  • PN-EN ISO 9606-2
    Egzaminowanie spawaczy. Spawanie Cz. 2: Aluminium i stopy aluminium
  • PN-EN ISO 9606-3
    Egzaminowanie spawaczy. Spawanie Cz. 3: Miedź i stopy miedzi
  • PN-EN ISO 9606-4
    Egzaminowanie spawaczy. Spawanie Cz. 4: Nikiel i stopy niklu
  • PN-EN ISO 9606-5
    Egzaminowanie spawaczy. Spawanie Cz. 5: Tytan i stopy tytanu, cyrkonu i stopy cyrkonu.

Oznaczenia wg wycofanej normy:

  • PN-EN 287-1
    Egzamin kwalifikacyjny spawaczy – Spawanie – Część 1: Stale

2. Metoda spawania:

111 – spawanie łukowe elektrodą otuloną
121 – spawanie łukiem krytym pojedynczym drutem elektrodowym
131 – spawanie metodą MIG (spawanie elektrodą topliwą w osłonie gazów obojętnych)
135 – spawanie metodą MAG (spawanie elektrodą topliwą w osłonie gazów aktywnych)
136– spawanie łukowe drutem proszkowym w osłonie gazu aktywnego
141– spawanie metodą TIG (elektrodą nietopliwą w osłonie argonu)
311 – spawanie gazowe acetylenowo-tlenowe

W przypadku egzaminu gdzie do wykonania spoiny czołowej zastosowano dwa procesy spawania (np. ścieg graniowy 141 + wypełnienia spoiny 111) wówczas podaje się oznaczenia dwóch procesów: 141/111.

Nazwy i numery procesów spawania zgodnie z normą PN-EN ISO 4063:2002

Oznaczenia D, G, S, P dla metod 131, 135, 138:
D – zwarciowe przechodzenie metalu
G – kroplowe przechodzenie metalu
S – natryskowe przechodzenie metalu
P – pulsujące przechodzenie metalu

Spawanie łukiem krótkim zwarciowym (D) kwalifikuje pozostałe rodzaje przenoszenia metalu w łuku jednak nie odwrotnie.

Rodzaj łuku D G S P
D – zwarciowy X X X X
G – kroplowy – X – –
S – natryskowy – – X –
P – pulsujący – – – X

Tabela – zakres kwalifikowania dla rodzaju przenoszenia łuku

3. Rodzaj wyrobu (rodzaj złącza egzaminacyjnego):

P – (eng. plate) blacha
T – (eng. tube) rura

4. Rodzaj spoiny:

FW – (eng. fillet weld) – spoina pachwinowa
BW – (eng. butt weld) – spoina czołowa

5. Grupa / podgrupa materiałowa wg PN CR ISO 15608:

Grupa materiału dodatkowego Rodzaj stali Przykład materiału dodatkowego do spawania
FM1 Stale niestopowe i stale drobnoziarniste –
FM2 Stale o wysokiej wytrzymałości –
FM3 Stale o zawartości chromu Cr < 3,75% –
FM4 Stale o zawartości chromu 3,75 ≤ Cr ≤ 12% –
FM5 Stale odporne na korozję i stale odporne na wysoką temperaturę –
FM6 Nikiel i stopy niklu –

Tabela – Grupy materiałów dodatkowych do spawania stali (dotyczy normy EN ISO 9606)

Spoiwo FM1 FM2 FM3 FM4 FM5 FM6
FM1 X X – – – –
FM2 X X – – – –
FM3 X X X – – –
FM4 X X X X – –
FM5 – – – – X –
FM6 – – – – X X

Tabela – zakres kwalifikacji dla spoiw
X – spoiwa do których spawacz jest kwalifikowany

Numer Opis
1.1 Stale o minimalnej granicy plastyczności ReH ≤ 275 N/mm 2
1.2 Stale o minimalnej granicy plastyczności 275 N/mm2 < ReH ≤ 360 N/mm2
1.3 Drobnoziarniste stale normalizowane o ReH > 360 N/mm2
1.4 Stale o podwyższonej odporności na korozję
2 Drobnoziarniste stale przerobione termo-mechanicznie i staliwa o minimalnej granicy plastyczności ReH > 360 N/mm2
3 Stale ulepszane cieplnie i utwardzane dyspersyjnie za wyjątkiem stali nierdzewiejących o ReH > 360 N/mm2
4 Stale Cr-Mo-(Ni) z niską zawartością wanadu, o zawartości Mo ≤ 0,7% i V ≤ 0,1%
5 Stale Cr-Mo bez zawartości wanadu i o zawartości C ≤ 0,35%
6 Stale Cr-Mo-(Ni) z dużą zawartością wanadu
7 Stale ferrytyczne, martenzytyczne lub utwardzane dyspersyjnie stale nierdzewiejące o zawartości C ≤ 0,35% i 10,5% ≤ Cr ≤ 30%
8 Stale austenityczne
9.1 Stale niklowe o zawartości Ni ≤ 3,0%
9.2 Stale niklowe o zawartości 3,0% < Ni ≤ 8,0%
9.3 Stale niklowe o zawartości 8,0% < Ni ≤ 10,0%
10 Nierdzewne stale austenityczno-ferrytyczne (stale Duplex)
11 Stale objęte grupą 1 oprócz zawartości 0,25% < C 0,5%

Tabela – Grupy materiałów dodatkowych (dotyczy normy EN 287)

6. Materiał dodatkowy / spoiwo:

Symbole dla typu otuliny lub rdzenia:

A – otulina kwaśna
B – otulina zasadowa lub rdzeń elektrody – zasadowy
C – otulina celulozowa,
M – drut proszkowy z proszkiem metalicznym,
P – drut proszkowy rutylowy z szybko krzepnącym żużlem,
R – otulina rutylowa lub drut proszkowy z rutylową mieszanką proszkową, żużel wolno krzepnący

RA – otulina rutylowo-kwaśna
RB – otulina rutylowo-zasadowa
RC – otulina rutylowo-celulozowa
RR – otulina rutylowa – gruba
S – drut elektrodowy lity / pręt lity
V – drut proszkowy – rdzeń rutylowy lub zasadowy/fluorkowy
W – drut proszkowy -zasadowy / fluorkowy, żużel wolno krzepnący
Y – drut proszkowy- zasadowy / florkowy, żużel szybko krzepnący
Z – drut proszkowy – inne typy

Rodzaj spoiwa S M B R, P, V, W, Y, Z
drut / pręt lity – S X X – –
drut proszkowy/pręt – rdzeń metaliczny M X X – –
drut proszkowy/pręt – rdzeń topnikowy B – – X X
drut proszkowy/pręt – rdzeń topnikowy R, P, V, W, Y, Z – – – X

Tabela – zakres kwalifikacji dla rodzajów spoiw
X – spoiwa do których spawacz jest kwalifikowany

Proces spawania Rodzaj otuliny stosowanej podczas egzaminu A, RA, RB, RC, RR, R B C
111 A, RA, RB, RC, RR, R X – –
111 B X X –
111 C – – X

Tabela – Grupy materiałów dodatkowych (dotyczy normy EN 287)
X – spoiwa do których spawacz jest kwalifikowany

7. Wymiary złącza egzaminacyjnego [mm]:

  • np. t10 oznacza blachę o grubości 10 mm (dla spoin pachwinowych)
  • np. s4.0 oznacza blachę o grubości 4 mm (dla spoin czołowych)
  • W przypadku złącza egzaminacyjnego dla spoiny czołowej w którym zastosowano dwa procesy spawania (np grań TIG + wypełnienie spoiny elektrodą otuloną 111), wówczas w zapisie grubości materiału podaje się grubości spoin wykonanych poszczególnymi procesami, np. s 20 (5/15).
  • W przypadku złącza egzaminacyjnego dla rury T, zapis oznaczenia zewnętrznej średnicy rury składa się z dużej litery D, np. D89 oznacza rurę o średnicy Φ89.0

8. Pozycja spawania wg PN-EN ISO 6947:

Pozycje spawania blach – spoiny pachwinowe:

PA – podolna
PB – poboczna
PD – okapowa
PF – pionowa, z dołu do góry
PG – pionowa, z góry na dół

Pozycje spawania blach – spoiny czołowe:

PA – podolna
PC – naścienna
PE – pułapowa
PF – pionowa, z dołu do góry
PG – pionowa, z góry na dół

Pozycje spawania rur- spoiny czołowe:

PA – rura obrotowa, oś pozioma, spoina podolna
PC – rura stała, oś pionowa, spoina naścienna
PH – rura stała, oś pozioma, z dołu do góry (dawniej PF)
PJ – rura stała, oś pozioma, z góry na dół (dawniej PG)
H-L045 – rura stała, oś: pochylona; spoina: z dołu do góry
J-L045 – rura stała, oś: pochylona; spoina: z góry na dół

Pozycja spawania złącza egzaminacyjnego PA PB PC PD PE PF PH PG PJ H-L045 J-L045
PA X X – – – – – – – – –
PB X X – – – – – – – – –
PC X X X – – – – – – – –
PD X X X X X – – – – – –
PE X X X X X – – – – – –
PF X X – – – X – – – – –
PH X X X X X X X – – – –
PG – – – – – – – X – – –
PJ X X – X X – – X X – –
H-L045 X – X – X X – – – X –
J-L045 X – X – X – – X – – X

Tabela – Pozycje spawania oraz zakresy kwalifikacji

9. Sposób wykonania złącza egzaminacyjnego:

Szczegóły dotyczące spoiny:
nm – bez materiału dodatkowego
ss – spawanie jednostronne
bs – spawanie dwustronne
nb – spawanie bez podkładki materiałowej
mb – podkładka materiałowa
sl – spawanie jednowarstwowe
ml – spawanie wielowarstwowe
fb – podkładka topnikowa
ci – wkładka spoiwa
gb – podkładka gazowa
rw – spawanie w prawo
lw – spawanie w lewo